ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκε το 1937 στην Περίστα Ναυπακτίας και πέθανε το 2021. Σπούδασε Νομικά και ήταν Εφέτης. Τό 1977 δημοσίευσε τίς πρώτες δικαστικές αποφάσεις στη δημοτική.
Τό πρώτο του ποιητικό βιβλίο δημοσιεύθηκε τό 1960, γιά νά συνεχίσει στο χώρο αυτό μιά αδιάπτωτη παραγωγή χωρίς ποτέ νά θυσιάζεται ή ποιότητα καί ή ουσία. Μέχρι τώ ρα (1999) έχει δημοσιεύσει δεκαπέντε ποιητικά βιβλία πού τά χαρακτηρίζει τό αθόλωτο αντίκρυσμα της ελληνικής πραγματικότητας, καθώς τούτο προκύπτει από τη ρωμαλέα λυρική υφή μιάς πάντα ζέουσας καί από τό κέντρο των πραγμάτων και των αισθημάτων του εκπηγάζουσας εμπνοής.
Μετά τό πρώτο του βιβλίο, γραμμένο στα πρότυπα της παραδοσιακής στιχουργικής, μπαίνει αμέσως και χωρίς δισταγμούς στην περιπέτεια της νεωτερικής γραφής, για αναδειχθεί πολύ νωρίς σαν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της. Παράλληλα καλλιέργησε και το λογοτεχνικό δοκίμιο δημοσιεύοντας ως τώρα τρία βιβλία.
Αλλά και η λαογραφία κέρδισε στη δεκαετία τού 1960 το ενδιαφέρον του. Έτσι συγκέντρωσε με πολλούς κόπους και φροντίδες και δημοσίευσε σε πέντε λαογραφικά βιβλία ποικίλο λαογραφικό υλικό, σώζοντας από τον αφανισμό αληθινούς θησαυρούς της γνησιότερης λαϊκής μας παράδοσης.
Στό χώρο τής μετάφρασης απόδωσε την Ιφιγένεια εν Ταύροις, ποιήματα αρχαίων Ελλήνων λυρικών, ποιήματα του Καλλίμαχου, και το βιβλίο του Ιώβ από την Παλαιά Διαθήκη.
Ακόμα δημοσίευσε τρία βιβλία με διηγήματα (Δοκιμασία, Έγκατα, Λαοκόων) και το θεατρικό έργο «Άλκηστη ή τ ’ όνειρο της Κυριακής» όπου επιχειρεί με επιτυχία μιά πρωτότυπη μεταγραφή του αρχαίου μύθου της εις Άδου καθόδου τής Άλκηστης στον καιρό μας.
Στο χώρο της πεζογραφίας, δημοσίευσε τις χρονογραφίες «Ή Πλατεία» και «Ο φοβερός τόπος» που καλύπτουν την εθνική ζωή των ετών 1940-1997, ενώ στην ποίηση δημοσίευσε το γιγαντιαίο έπος του νέου Διγενή Ακρίτα το όποιο εκτείνεται σε 25.000 δεκαπεντασύλλαβους και αποτελεί αληθινή μαρτυρία για όσα διαδραματίστηκαν στον αιώνα μας. Ο «Διγενής Ακρίτας» τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών το 1992, «Η Πλατεία» με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας το 1992, και οι ποιητικές συλλογές «Ό ίσκιος του απολύτου » και «Ρουμελιώτικα (β' σειρά) - Φορητές εικόνες» με τα βραβεία του Ιδρύματος Ουράνη και της Εταιρίας Χριστιανικών Γραμμάτων αντίστοιχα.
Ο πίνακας των έργων του έχει ως εξής:
ΠΟΙΗΣΗ
Ρουμελιώτικα (1960), Πυρίμορφον Όχημα (1962), Σπουδές Οδύνης (1963), Ένας κήπος μες στο χρόνο (1966), Χειμώνας της Απογραφής (1968), Τεφροδόχος (1969), Άγγελος τής Φωτιάς (1971), Πρόσωπα στη Νύχτα (1976), Με Φως και με Θάνατο (1977), Εποπτεία (1979), Ό Πρίαπος και η Ασώματη (1980), Καταφύγιο Θηραμάτων (1983), Ηρακλής Καιόμενος (1984), Ποιήματα, Α' τόμος (1987), Β' τόμος (1988), Διγενής Ακρίτας (1990), έπος, Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών, Το Αψηλάφητο (1992), Διηγήσεις ( 1993), Ο Ίσκιος του Απολύτου (1996), Βραβείο Ουράνη, Ρουμελιώτικα (β' σειρά) - Φορητές εικόνες (1997), Βραβείο Εταιρείας Χριστιανικών Γραμμάτων. Ευκρίνεια (1999). Αέναον παρόν (2004). Το αμήχανο χαμόγελο του Κούρου (2007). Τερτσίνες για τον Νέο Ελληνισμό (2008). Αρτοφόριο (2009). Το Ανθισμένο Δέντρο (2012).
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ευριπίδη, Ιφιγένεια η εν Ταύροις (1968), νέα μορφή με σχόλια (1994), Ανθολόγιο Αρχαίων Λυρικών (1969), Τά βιβλία Ιώβ και Ιωνά (1987), β' έκδοση 1993, Καλλίμαχος, Επιγράμματα (1992), Καλλιμάχου Ύμνοι (1996).
ΔΟΚΙΜΙΟ
Συναντήσεις στο χώρο της Νεώτερης Ποίησής μας (1971), Ο ποιητής Γ. Θ. Βαφόπουλος (1977), β' συμπληρωμένη έκδοση 1993, Νομικός Δημοτικισμός (1980), Λογοτεχνικά Μελετήματα (1980), Γύρω στον Καζαντζάκη (1985) (2012), β' σειρά 1989, Βραβείο Καζαντζάκη Δήμου Ηρακλείου Κρήτης, Επισημάνσεις (1992), Ezra Pound - Ελληνική Βιβλιογραφία 1935-1993 (1995). Ο λυρικός κόσμος του Γ. Αθάνα (1999). Οράσεις της ποιήσεως (2006). Βίος και μαρτύριο του Αγίου Ιακώβου του Νέου (2008).
ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ
Δημοτικά Τραγούδια της Ρούμελης (1979) (2001), Λαογραφικά Μελετήματα (1980), Γλωσσάρι Ρουμελιώτικης Ντοπιολαλιάς (1982). Περίστα Ναυπακτίας, (Ιστορικά-Λαογραφικά) 1998.
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Δοκιμασία, διηγήματα (1981), Έγκατα, διηγήματα (1986), Λαοκόων καί άλλα διηγήματα (1990), Ή Πλατεία, χρονικό 1940-1950 (1991 γ' έκδοση 1997), Κρατικό Βραβείο, Αγριόχοιρος της Καλυδώνας, μυθιστόρημα (1995), Ό φοβερός τόπος (1997).
Κυνηγοί και θηράματα (2002). Το ρόδο της Εφέσοτ (2002). Ο πληγωμένος άγγελος και άλλα διηγήματα (2007).
ΘΕΑΤΡΟ
Άλκηστη (1981), Γάιος Γράκχος (1993), Γ. Γεμιστός-Πλήθων (1998). Ενοικιάζεται (2003). Μελέαγρος (2004).
ΝΟΜΙΚΑ
Λαϊκό Δημόσιο Δίκαιο 1941-1945 (1982), Η Νομοθεσία για την Εθνική Αντίσταση (1983).
#
Το βιογραφικό προέρχεται από τη μελέτη του Θανάση Παπαθανασόπουλου "Ο λυρικός κόσμος του Γ. Αθάνα" - 1999.
